Աղոթարան

Օրհնյա՜լ Անուն,

շշնջում ու նեկտարով եմ լցվում լրիվ,

շշնջում ու գալիս եմ Քեզ,

աղջամուղջից ազատվելու մտածությամբ,

շշնջում ու` իմ մարդկային այս տնակով,

անհոգության խոտից շինված այս տնակով,

փուլ եմ գալիս

անտանելի դժվարությամբ...

Օրհնյա՜լ Անուն.

իմ ցանկության անիվներն եմ ջարդում ահա,

որ շարժվեմ`

Քո Կամքի չորս անիվներով`

Ճանապարհով` սիրո, հույսի և հարության...

Օրհնյա՜լ Անուն,

Օրհնյա՜լ Անուն,

Օրհնյա՜լ Անուն,

Բերկրալի ազատության...

Մաքսիմ ՈՍԿԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ